Bu hastalık zayıflamış ve olgunlaşmamış bağışıklık sistemlerini kullanır ve beyaz kan hücreleri yoluyla vücut boyunca hareket ederek yayılır. Genel olarak üç ay ila üç yaş arasındaki yavru kedilerde bulunur. Bağışıklık sistemi güçlü kediler üç yaşına ulaştıktan sonra risk keskin bir şekilde azalır. Benzer şekilde, bağışıklık sistemi zayıf olan yaşlı kedilerin de bu hastalığa yakalaması olasıdır.
BELİRTİLER VE TİPLER
FIP belirtileri, ilgili virüsün türüne, kedinin bağışıklık sisteminin durumuna ve etkilenen organlara bağlı olarak değişir. Vücut boşluklarını hedefleyen ıslak (effusive form) ve çeşitli organları hedefleyen kuru (noffusive form) dahil olmak üzere iki form vardır. Islak form kuru formdan daha hızlı ilerleme eğilimindedir. Her iki durumda da, vücut ağrı ile acı çeker, tüyler kabalaşır ve donuklaşır, kedi giderek daha uyuşuk ve depresyon haline girer.
Islak / Effusive
- Kalıcı ve tepkisiz ateş
- İştahsızlık
- Kilo kaybı (kademeli)
- İshal
- Karın şişmesi (göbekli görünüm)
- Göğüs boşluğunda sıvı birikmesi
- Nefes almada zorluk
- Hapşırma, burun akıntısı
- Letarji (yaşama işlevlerinin çok zayıfladığı, çok derin ve patolojik bir uyku durumudur.)
Kuru / Noffusive
- Yavru kedilerde yavaş büyüme
- Anemi
- Sarılık
- İshal
- Ateş
- Depresyon
- Gözün çeşitli kısımlarının iltihabı
- Nörolojik semptomlar (örneğin, hareketleri koordine etme yeteneğinin kaybı, görme kaybı)
NEDENLER
Kedinin bağışıklık sistemindeki bir kusurun sonucu olarak mutasyona uğrayan bazı koronavirüs tipleri olduğu varsayılmaktadır. Ayrıca konuyu karmaşıklaştıran şey, bir koronavirüsün, FIP içine mutasyona uğramadan önce bir kedinin vücudunda aylar boyunca uykuda kalabilmesidir. FIP virüsü daha sonra beyaz kan hücrelerine enfekte olur ve bunları tüm vücudu istila etmek için kullanır.
TEŞHİS
Bu hastalığın teşhisi zordur çünkü FIP diğer hastalıkları taklit edebilir. Bu özellikle kuru form için geçerlidir. FIP'e kesin olarak işaret edebilecek tek bir laboratuvar testi yoktur, ancak veteriner hekiminiz laboratuvar bulgularına dayanarak olası bir tanı koyabilir. Tam bir kan sayımı beyaz kan hücrelerinin (WBC) sayısında değişiklikler gösterebilir ve bu bir enfeksiyonun mevcut olduğunu gösterir, ancak hangi enfeksiyonun mevcut olduğu açıklamaz.Bir ELISA veya IFA testi koronavirüs antikorlarının varlığını gösterecek olsa da, koronavirüs tipini veya kedinizin durumunun nedeni olup olmadığını ayırt edemez.Sadece kedinizin virüsle temas halinde olduğunu ve antikor geliştirdiğini gösterir.
Ayrıca bir biyokimya profil testinde çok az değişiklik görülür. Kedinizin veterineri tarafından FIP virüsünün benzersiz DNA'sını ayırt edebilen bir polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) testi de dahil olmak üzere daha spesifik testler kullanılabilir, ancak yine de bu genellikle virüsün hangi tipte bir koronavirüs olduğunu göstermez.
Evcil hayvanınızın veterineri, daha fazla değerlendirme için karın veya torasik boşluktan sıvı örneği alabilir.Tanısı zor bazı vakalarda, tanı için karın ameliyatı gerekebilir. Çoğunlukla, veterinerler sonuçlarını ayırıcı tanı sürecine dayandırırlar.
TEDAVİ
Bu hastalığın tedavisi zordur ve destekleyici bakım gerektirir. Effusive olmayan formda, hastalık yayılımının ilerlemesini yavaşlatmak için kedi antibiyotikleri , anti-enflamatuarlar ve immünsüpresif ilaçlar kullanılarak tedavi verilebilir . Bu bir tedavi değil, kedinizi daha rahat hale getirmenin ve ömrünü birkaç ay daha uzatmanın bir yoludur. Veterineriniz, basıncı azaltmak için boşluklarda birikmiş sıvıyı çıkarma kararı verebilir.
Kedinizin etkili Effusive FIP formuna sahipse, hastalık çok hızlı yayıldığı için semptomları anlamlı bir şekilde tedavi etmenin hiçbir yolu yoktur.
Etkilenen kediler için genel prognoz kötüdür. Etkili görünen spesifik bir tedavi yoktur ve çoğu hasta komplikasyonlar nedeniyle ölür.
Ne yazık ki, bu hastalık, etkilenen kediler için kötü bir sonuç taşır. Sadece destekleyici tedavi verilebilir. Veteriner hekiminiz, kedinizi rahat ettirmeniz için bazı öneriler sunacaktır, ancak umulması gereken en iyi şey birkaç ay daha ek süredir. Verilen tedavi sadece hastalığın semptomlarını hafifletmek içindir, tedavisi yoktur.
Kedinize bu enfeksiyon teşhisi konduğunda, bulaşma aşamasını geçmiştir ve kediyi evin geri kalanından karantinaya almanıza gerek yoktur.Genel olarak, kedinizi bu agresif hastalıktan korumanın tek yolu, kedinizin yaşam alanlarının, yiyecek / su gereçlerinin ve kafeslerinin rutin dezenfeksiyonunu uygulamaktır.
Bu veya başka bir hastalıkla teması önlemek için kedi yavrularını diğer kedilerden (annelerinden değil) izole etmek önemlidir. Annenin enfekte olduğu tespit edilirse, yavru kediyi yanından ayırmak şansını artırmayacaktır, çünkü o zamana kadar çoktan virüse maruz kalmıştır. Ayrıca, sahipler evde yaşayan kedilerinin dışarıya çıkmasını kısıtlamalıdır.
Yorumlar